عشق من « نـــگــــیـــن »

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

مامان بستنی و بابا برقی و دنی

بیشتر با نگاه حرف بزنید؛ زیرا چشم‌ پنجره روح است. اگر هنگام صحبت از نگاه استفاده کنید، مثل آن است که پنجره‌ها را با پرده‌های زیبا بیارایید و به خانه گرما و جذابیت ببخشید.

مردم از درد نمی‌آیی به بالینم هنوز

مرگ خود می‌بینم و رویت نمی‌بینم هنوز

بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم

شمع را نازم که می‌گرید به بالینم هنوز

آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت

غم نمی‌گردد جدا از جان مسکینم هنوز

روزگاری پا کشید  آن تازه گل از دامنم

گل به دامن می‌فشاند اشک خونینم هنوز

گر چه سر تا پای من مشت غباری بیش نیست

در هوایش چون نسیم از پای ننشینم هنوز

سیم‌گون شد موی غفلت همچنان بر جای ماند

صبح‌دم خندید من در خواب نوشینم هنوز

خصم را از ساده‌لوحی دوست پندارم رهی

طفلم و نگشوده چشم مصلحت‌بینم هنوز

رهی معیری

ساده بودی مث سایه .. مث شبنم رو شقایق

مث لبخند سپیده .. مث شب گریه‌ی عاشق

بی تو شب دوباره آینه .. روبروی غم گرفته

پنجره بازه به بارون .. من ولی دلم گرفته

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم

عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم

وقت راهی شدن تو .. کفترا شعرام‌و بردن

چشام از ستاره سوختن .. من‌و به گریه سپردن

رفتی و شب پر شد از من .. از من و دلواپسی‌ها

رفتی و من‌و سپردی .. به زوال اطلسی‌ها

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم

عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم

ایرج جنتی عطایی

سایز بزرگ تر عکس ها در ادامه مطلب

چه شبی است!

چه لحظه‌های سبک و مهربان و لطیفی،

گویی در زیر باران نرم فرشتگان نشسته‌ام.

می‌بارد و می‌بارد و هر لحظه بیش‌تر نیرو می‌گیرد.

هر قطره‌اش فرشته‌ای است که از آسمان بر سرم فرود می‌آید.

چه می‌دانم؟

خداست که دارد یک ریز، غزل می‌سراید؛

غزل‌های عاشقانه‌ی مهربان و پر از نوازش.

هر قطره‌ی این باران،

کلمه‌ای از آن سرودهاست.

چیزی که زندگی به ما آموخت این بود که....

عشق،عاشقانه به هم خیره شدن نیست.

عشق اونه که هردو به یک سمت نگاه کنیم.

بوسه عاشقانه ترفندی است ساخته طبیعت زمانی که کلمات و جملات در مقابل احساس،مقابل دل کم می آورند.

نمی دانستم......

تا وقتی عاشقت نشده بودم معنای واقعی دوست داشتن کسی را نمی دانستم.

معنای تمنا کردن را نمی دانستم.

نمی دانستم غیر از خدا هم می شود دیگری را تمنا کرد.

عشق واقعی مثل روح می مونه همه در موردش چیزایی شنیدند اما تعداد کمی اونو واقعا دیدند .

عشق به شکل پرواز پرنده است

عشق خواب یه آهوی رمنده است

من زائری تشنه زیر باران

عشق چشمه آبی اما کشنده است

من می‌میرم از این آب مسموم

اما اونکه مرده از عشق تا قیامت هرلحظه زنده است

من می‌میرم از این آب مسموم

مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز یه پرنده است

تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار

دروغ این صدا را به گور قصه‌ها بسپار

صدا کن اسممُ از عمق شب از نَـقب دیوار

برای زنده بودن دلیل آخرینم باش

منم من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش

طلوع صادق عصیان من بیداریم باش

عشق گذشتن از مرز وجوده

مرگ آغاز راه قصه بوده

من راهی شدم نگو که زوده

اون کسی که سرسپرده مثل ما عاشق نبوده

اما اونکه عاشقونه جون سپرده هرگز نمرده

ترانه سرا : اردلان سرفراز

ای که بی تو خودمو تک و تنها می‌بینم

هر جا که پا میذارم تو رو اونجا می‌بینم

یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود

قصه‌ی غربت تو قد صد تا قصه بود

یاد تو هر جا که هستم با منه

داره عمر منو آتیش میزنه

تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد

گونه‌های خیسمو دستای تو پاک می‌کرد

حالا اون دستا کجاس اون دوتا دستای خوب

چرا بیصدا شده لب قصه‌های خوب

من که باور ندارم اون همه خاطره مرد

عاشق آسمونا پشت یک پنجره مرد

آسمون سنگی شده خدا انگار خوابیده

انگار از اون بالاها گریه هامو ندیده

یادتو هرجا که هستم با منه

داره عمر منو آتیش میزنه

ترانه‌سرا: اردلان سرفراز

اگر شعر‌های من زیباست

دلیلش آن است

که تو زیبایی.

حالا

هی بیا و بگو

چنین است و چنان است.

اصلاً

مهم نیست

تو چند ساله باشی

من همسن و سال تو هستم

مهم نیست

خانه‌ات کجا باشد

برای یافتنت کافی است

چشم‌هایم را ببندم.

خلاصه بگویم

حالا

هر قفلی که می‌خواهد

به درگاه خانه‌ات باشد

عشق پیچکی است

که دیوار نمی‌شناسد.

شاعر : گروس عبدالملکیان

گفتند

شعر های من

جوشش دریاست

خروش رود

بی شک

کمی بالاتر

به چشمه ای می رسند

که تو هستی.

شاعر : گروس عبدالملکیان